A máis antiga e importante escultura de
exterior (quitando os cruceiros, claro) do concello de Ordes é a dedicada ao
xornalista Vicente
Carnota.
Carnota foi o ordense máis destacado a
principios do século XX. Tiña ademais grandes amigos entre a intelectualidade da Coruña e de Santiago. Estes amigos, con Narciso Correal Freire de Andrade
á cabeza, foron os que decidiron facer unha homenaxe á súa figura.
En agosto de 1924 crean un "Comité pro
Monumento a Carnota" formado por membros da cultura e das artes galegas e persoas
destacadas de Ordes coma o mestre Nicolás
del Río. O diñeiro conseguiuse mediante un peditorio popular, encabezado
polo concello de Ordes que achegou 500 pesetas. En setembro o comité lograra
xuntar 4.856,65 pesetas.
A estatua encargóuselle ao "escultor da
raza", un novo (tiña entón 36 anos) pero xa consagrado Francisco Asorey.
No verán de 1925 o artista xa plasmara en barro o busto de Carnota, logrando un
gran parecido (o que naqueles tempos era máis difícil pola escaseza de material
gráfico). Posteriormente foi baleirado en bronce e colocado como remate dun
esvelto fuste de pedra con alegorías á súa condición de escritor e sacerdote e
a inscrición "Al Gran Periodista
Vicente Carnota 1855-1920".
Debido a retrasos na fundición do bronce que se efectuou en Madrid, a estatua foi colocada no suroeste da alameda e
descuberta o domingo 8 de novembro de 1925, un día de moi mal tempo que
non logrou deslucir a celebración, un dos eventos máis importantes daqueles
tempos.
En 1955,
con motivo do centenario do seu nacemento, houbo outra homenaxe, esta xa máis
reducida, na que se colocou unha placa con parte dun artigo de Carnota:
"Llevado de inquietudes tan vivas como inexorables, anduve siempre
por el mundo siguiendo, no como las golondrinas sus primaveras, sino como las
gaviotas sus días crudos y sus tempestades".
Esta placa perdeuse e nunca se repuxo.
A pesar dun intento nos anos 50 de levar a
estatua ao adro da igrexa parroquial pola sinxela razón de que representaba a
un sacerdote, o monumento estivo sempre na alameda. Lentamente a memoria de
Carnota foise perdendo e a estatua pasou a ser máis un estorbo que algo apreciado.
Finalmente foi trasladada á zona sur do Parque da Constitución onde Vicente
Carnota segue mirando, con expresión entre divertida e retranqueira, o tráfico de coches que van e veñen do Recreo.
