sábado, 23 de diciembre de 2023

Fútbol ata 1952

  Aínda que houbo partidos antes, sempre se considerou que a data oficial de nacemento do F.C. Órdenes foi o ano 1929. Naqueles duros tempos os xogadores eran todos mozos de familias distinguidas, pois os campesiños tiñan o tempo demasiado ocupado como para preocuparse por tales nimiedades coma o deporte. Eles xa baixaban o lombo de máis nas leiras como para poñerse a correr detrás dun balón.
  Así que algúns dos integrantes daquel equipo dos anos 20 e 30 foron Segismundo Viqueira Mundito, Juan Liñares Castro ou Antonio Concheiro, que nos 50 formarían parte da directiva. Eses primeiros anos 30 antes da guerra foron moi bos para o equipo. Xogaban con frecuencia e perdían pouco.
 
 
  Nos anos 40 desenvolvéronse épicas rivalidades especialmente contra o Bergantiños de Carballo e o equipo de Carral. Xa preto dos 50 o rival máis duro era o Arzúa. Novos futbolistas apareceron nesa segunda metade dos anos 40 como o lonxevo Antonio del Río Pampín Toniño, que xogou máis dunha década e era o capitán en 1952, Antonio Álvarez, o pequeno Luis Astray Rivas ou Julián Marcos Romero. Tamén estaban o coruñés Jesús Mª García del Río Fefé, fillo de dous mestres (a ordense Isabel del Río Castro e Federico García Expósito), e os irmáns Pedro e Chicho Losa Concheiro, composteláns pero fillos da ordense Amalia Concheiro García. Por certo que Chicho era moi bo e acabou xogando no Arenal e no Pontevedra da época do "Hai que roelo", tamén sería bioquímico e participaría en política sendo tenente de alcalde de Santiago desde 1983 a 1991 e responsable da área de cultura.
 

  Nos anos 50 o fútbol alcanzou unha enorme repercusión en España. Moitos dos mellores futbolistas internacionais xogaban na nosa liga e o Real Madrid arrasaría en Europa. Neses tempos a paixón polo fútbol axudaba a aturar as dificultades diarias. Pero ver fútbol en directo de 1ª división era para a maioría unha utopía, así que o futbol rexional tamén viu un auxe sen precedentes.
  No ano 1952 o presidente do Órdenes era Mundito e o secretario Francisco Concheiro García, ambos os dous traballadores no gremio da banca. O adestrador (provisional e sen remuneración) Ignacio Castro Ramos organizaba tres sesións semanais para os seus xogadores. Pero o máis significativo é que ese ano comezou a construción dun campo de gran nivel en Vista Alegre.
  Aínda faltaba un ano para que o equipo comezase a ser presidido por Antonio Concheiro e se federase na categoría A rexional.
 
  O domingo 24 de agosto de 1952 houbo un partido de adestramento en Santa Isabel onde o Órdenes actuou de contrincante do anfitrión, que pareceu xogar fóra de casa pois as gradas estabn tomadas polos seareiros verdes, tal como relatou La Noche o martes 26. 
 
¡BIEN POR LOS DE ÓRDENES!
  Para nosotros, esta del domingo último fue la primera visita de un equipo de fútbol de la villa de Órdenes a Compostela. Cuando menos, fue la mejor organizada.
  Invitado por la comisión gestora del Club Santiago, los del Órdenes se desplazaron a nuestra ciudad para actuar de equipo entrenador y como siempre ocurre, el encuentro ha llegado a adquirir un matiz tan serio que cualquiera pensaría que de allí dependía un campeonato. Y es que los chicos del Órdenes sienten con orgullo el entusiasmo por los colores que defienden y no se resignaban a ser derrotados por su adversario.
  El ardor combativo de los jugadores del Órdenes, el entendimiento que a ratos había en sus filas y la resistencia física del equipo "verde" nos causaron muy buena impresión. Es bastante para augurarles muchos triunfos dentro de su categoría. Pero hay otro punto interesante en esta visita del Órdenes y es el grado de simpatía que tiene en su pueblo, ya que si en un simple amistoso hubo excursionistas para llenar tres autocares y media docena de autos de turismo, cuando el Órdenes vaya en plan de competidor la caravana de seguidores no va a ser pequeña.
  Salimos de Santa Isabel unos minutos antes de terminar el encuentro cuando se nos acercó un buen hombre que llevaba camino de Casas Nuevas.
- ¿Me hace el favor? ¿Y todos estos coches?
- Es verdad, no habíamos reparado en ellos...
- ¿Está el Celta ahí dentro?
- No, señor, no. Es el Órdenes.
- Perdone usted -insistió- yo no entiendo de fútbol ni de equipos. Pero, dígame ¿el Órdenes es muy importante?
- Si que debe de serlo -respondimos.
  Tiene la importancia del equipo modesto al que no falta el apoyo y cuando hay tan buena política a su favor, sobra motivo para considerarse orgullosos, particularmente en el caso de un equipo que no da un solo paso sin que con él vayan viejos y jóvenes. ¡Ah! y una representación femenina muy simpática aunque con demasiados nervios. El grupito de señoritas de Órdenes que presenciaron el partido en localidad próxima a la nuestra, sufrió el domingo la gran tortura de ver perder a sus muchachos que ganaron en cambio las simpatías del público. -A*.
 
* O artigo quizais esaxere un pouco, pois sospeito que o autor foi o ordense Manuel Astray, quen empregou nalgunha ocasión o recurso de finxir ser doutro lugar para dar a impresión de maior obxectividade.   

No hay comentarios:

Publicar un comentario