Nacemento da S.D. Órdenes

  1953 foi un ano crucial para o fútbol en Ordes. Cambiou a directiva do club e rematou a construción do novo campo de Vista Alegre.

 

 

  Comezou a súa etapa presidencial o home forte da vila, o médico Antonio Concheiro Iglesias. Precisamente el tivo moito que ver, dada a súa ascendencia sobre o alcalde Juan Liñares Castro, en que o Concello afrontase os gastos de adquirir o terreo e construír o estadio. O vicepresidente sería o tamén médico e primo do alcalde Fernando Concheiro García, un dos solteiros de ouro da vila que casaría ese ano no mes de outubro. O secretario técnico era Segismundo Viqueira Mundito, director da sucursal do Banco de La Coruña en Ordes e anterior presidente do equipo. Os tres foran futbolistas do Órdenes FC, Antonio e Mundito nos anos 20 e 30 e Fernando Concheiro nos 40 pois tiña apenas 30 anos.

  O adestrador era Ignacio Castro Ramos que xogara no Santiago* a principos dos 40 e de quen Manuel Astray opinaba que lle faltaba algo de carácter. A liña defensiva estaba composta polo porteiro Lito, Pedro Losa, Janito e Julián Marcos. Os volantes eran dous xogadores reconvertidos: o pequeno Luis Astray, antes defensa lateral dereito, e Antonio Álvarez, antigo interior ou dianteiro centro. Na dianteira destacaban o lonxevo extremo esquerdo Antonio del Río Pampín Toniño (o capitan do equipo) que tamén xogara no Sporting Ciudad da Coruña, o coruñés con raíces ordenses Jesús Mª García del Río Fefé e Chicho Losa que tiña tal calidade que posteriormente xogaría no Arenal e no Pontevedra do "Hai que roelo".

  Os equipos rexionais participaban entón en numerosas competicións semi-oficiais e era habitual que algúns xogadores doutros equipos os reforzaran de forma puntual.

 

  O 15 de agosto de 1953, día grande das festas patronais, inaugurouse, aínda sen rematar de todo, o campo de fútbol Vista Alegre. Disputábase a un só partido o 2º Trofeo Viriato (doado polo entón recentemente chegado comerciante Viriato Lamas Gutiérrez). Era unha proba de lume, aínda que o rival fose o FC Bergantiños, naquel tempo un equipo non demasiado potente. Para a ocasión o Órdenes FC reforzouse cos xogadores santiagueses Milucho, procedente do Santiago e anteriormente da Ponferradina, e Carlos Rodríguez Martínez Chispa, vinculado ao Vista Alegre. Non defraudaron e tiraron do carro coa súa calidade. O partido acabou cunha vitoria rotunda por 4-0. Álvarez e Fefé fixéronse os donos do medio campo e enlazaron á perfección co interior Chispa. Os 4 goles foron obra de Chispa, Pepiño, Gelos e Toniño.

  Ao día seguinte, San Roque, xogouse o trofeo Monplet. Nesta ocasión o rival era un Arzúa FC moito máis duro porque tamén incluía reforzos alleos. O Ordes xogou practicamente co mesmo equipo, cambiando na portería a Milucho por Lito e a Gelos por Losa II. Novamente a estrela foi Chispa que cunha asistencia a Losa II despois de sortear a varios contrarios propiciou o primeiro gol. O partido acabou con 2-1.

  O Ordes seguiu xogando contra outros equipos como o Riveira SD ao que venceu por 0-4 en Frións ou o Club Deportivo Pazos de Padrón ao que gañou 2-1. Pero o partido amiglable máis importante foi o que o enfrontou ao Arenal de Santiago (equipo co que se ía atopar logo na competición oficial). Aí tería lugar a presentación dos seus novos xogadores: o definitivamente contratado porteiro Milucho, os defensas Nando e Vila, o medio Cuca e os dianteiros Félix e Moncho. O partido tamén se saldou con vitoria por 0-2 e foi unha subida de autoestima e a confirmación de que poderían competir sen defraudar na categoría. Aínda chegaría posteriormenete un novo xogador, Mauro Rodríguez Ferreiro Merrellas, tamén procedente do Vista Alegre compostelán.

 

  E chegou por fin a inscrición na Serie A Rexional -Grupo Norte- (o que hoxe sería unha 4ª división) e iniciou así a historia oficial da SD Ordes (aínda que naquel tempo non se usaba o de SD e sempre se falaba do Órdenes). Participaban 10 equipos: Astano e Esteiro do Ferrol, Numancia de Ares, Villalbés de Vilalba, Eumesa de Pontedeume, Brigantium de Betanzos, Fabril da Coruña, Órdenes, Arenal de Santiago e Flavia de Padrón.  

  O primeiro partido oficial do equipo foi tamén o primeiro do novo campo Vista Alegre. Tivo lugar o domingo 6 de decembro de 1953 comezando ás tres e cuarto da tarde despois da bendición do estadio polo párroco D. Joaquín Andrade.

  O campo estaba abarrotado e podíase dicir que o pobo enteiro pechara as portas das súas casas e estaba presente para ver o debut do seu equipo. O Ordes aliñou para a ocasión a Milucho, Janito, Nando, Vila, Luis Astray, Cuca, Félix, Merrellas, Moncho, Álvarez e Toniño. O rival foi un durísimo Astano que puxo en tantos apuros ao equipo local que o máis destacado foi o defensa Nando. Aínda así o primeiro gol oficial caeu na conta do Ordes aos 22 minutos cun certeiro cabezazo de Moncho. Pouco durou a alegría porque o interior Ricardo empatou rapidamente. A partir de aí dominou o Ordes pero de forma infrutuosa e ese primeiro partido acabo 1-1.

  O seguinte domingo, día 13, o Ordes visitou Santiago para enfrontar en Santa Isabel ao Arenal, equipo que contaba agora co ex-ordense Chicho Losa, que aproveitou para meternos un gol. Outra vez o partido rematou 1-1, grazas a un gol de Astray tirando unha falta.

  O domingo 20 o Ordes recibiu a visita do Flavia de Padrón e para a historia quedou a primeira vitoria en competición oficial por 3-2. Neste partido debutou del Río (ex-Brigantium) e marcou os tres goles (e outro anulado) do Ordes que bailou ao Flavia no primeiro tempo pero que acabou "pedindo a hora" no segundo.

  A visita a Vilalba saldouse con outro empate 1-1 con gol de Pedro Losa e outro recibido do vilalbés a tres minutos do final, e así rematou ese ano 1953.

 

  Esa primeira tempada oficial sería bastante boa. O equipo ordense estivo imbatido durante moitas xornadas pero logo acusaría as lesións e o cansazo e concluiría no 7º posto. O gañador sería o Fabril da Coruña.

 

*No 1953 o Santiago era o club máis importante da cidade compostelá e competía no primeiro grupo da terceira división, pero non lle ía moi ben. O Arenal xogaba en categoría rexional. O actual Compostela non existía naqueles tempos pois desaparecera nos anos 30. En 1962 renaceu (despois da desaparición do Santiago) e fusionouse co Arenal, que pasou a ser o seu filial. Outro club moi coñecido da cidade, o Vista Alegre, a principios dos 50 era un equipo da liga de modestos, pero nel apareceron moitos xogadores que aproveitarían outros equipos como Chispa, Merrellas, Cuca, Nando...