O mércores 22 de xullo de 1959 Ordes viviu unha xornada festiva coa presenza do
gobernador civil e xefe provincial do Movemento Evaristo Martín Freire, acompañado do inspector provincial e procurador en
Cortes Guillermo del Valle Ordieres, o vicepresidente da Deputación e conselleiro nacional
do Movemento Rafael Salgado Torres, o subxefe provincial do Movemento José Luis Amor e o
secretario local do Movemento Salvador Sanz.
Todos eles chegaron pola tarde a Ordes onde
foron recibidos polo alcalde Juan
Liñares Castro á fronte da corporación e outras personalidades. Primeiro
dirixíronse ás escolas de Guindibóo e Merelle que lles mostrou en detalle o seu
arquitecto Antonio
Vicens Moltó (quen tamén creou o desaparecido mercado de Monelos na
Coruña). A continuación marcharon á parroquia de Parada onde foi inaugurada a escola e as vivendas dos mestres. Tamén
foron inaugurados un lavadoiro no Mesón do Vento, o recolocado pilón da Alameda e outro
lavadoiro e fonte en Sar.
A comitiva viaxou logo a Bembibre, capital de
Val do Dubra (entón aínda chamado Buján).
Alí foron recibidos polo alcalde Salvador Arnego Nieto e inauguraron a flamante
casa consistorial, un novo grupo escolar, dous lavadoiros en Portomouro
(Cernadas e Entrepontes) e outro en San Román (Carreira).
Xa en agosto tivo lugar na igrexa de Santa María unha voda que apareceu na prensa. Mª José Castro Pardo, filla do propietario dun
taller mecánico, Pedro Castro del Río, e da falecida Emilia Pardo (m.1938)
casou con Miguel García Morales. Foron os padriños a tía da noiva Ramona Pardo
Villaverde (que fora quen a criara como unha nai) e o seu primo Manuel Verea
Villaverde, capitán da Garda Civil. Oficiou o párroco don José Fernández Fuentes.
A noiva lucía precioso traxe de raso natural,
veo de tul e tocado de flores. Portaba as arras e os aneis o neno José Luis del
Río Pardo (2º fillo de Elvira Pardo e curmán da noiva). Representou á lei
Ignacio Castro e asinaron como testemuñas José Daporta González, Ramón Figueroa
Lebrón, Manuel Pardo Villaverde, Manuel Verea Segade, José Bello Remeseiro,
Elías Herrero, Antonio del Río Rial e Leandro Buján.
Os numerosos invitados foron obsequiados
cunha cea fría. Os novos esposos saíron en lúa de mel por varias cidades.
Ignoro como lle foi ao matrimonio, pero ela
acabou vivindo nos USA.
As festas patronais de agosto mereceron un
par de páxinas no xornal La Noche pero curiosamente
esqueceron poñer o programa, así que non podo dicir que orquestra tocou, aínda
que supoño que seguiu vindo a Banda de Arca que por eses tempos era infaltable.
A comisión volvía a estar composta polo
alcalde Juan Liñares Castro como presidente e como vogais os concelleiros
Segismundo Viqueira Ramos, Viriato Lamas Gutiérrez e Manuel Regos Viqueira.
Na habitual entrevista co alcalde este tivo
que recoñecer que moitos proxectos como abrir a Rúa República Arxentina ou os
postos da feira non puideran ser levados a cabo porque fallou un préstamo que
tiñan concertado co Banco de Crédito Local. Si foron inauguradas, ademais da escola de
Parada, outras catro en Merelle, Guindibóo, Carballedo e Mercurín, e estaba
a piques de ser rematada unha máis en Fosado. Estaban iniciadas as obras do
matadoiro municipal (medio millón de pesetas de orzamento!) e do edificio do Frente de Juventudes a carón da Alameda
para o que o Concello aportaba 100.000 pesetas. Igualmente comezou o asfaltado
da estrada á estación da Pontraga.
Tamén había un artigo dun tal Máximo Sar onde
invitaba aos automobilistas a parar para degustar a suculenta gastronomía
local. Concluía así: "Y Órdenes sabe
lo que hace: ataca por vía digestiva".
As festas resultaron algo accidentadas pois o
día 15 pola mañá, debido a unha fenda quedou en silencio a campá grande da
igrexa e pola noite unha bomba de pirotecnia fixo explosión nun palleiro, aínda
que a rápida intervención dos veciños impediu que o lume se estendese e
afectara a un forno que estaba próximo.
