O verán de 1959

   O mércores 22 de xullo de 1959 Ordes viviu unha xornada festiva coa presenza do gobernador civil e xefe provincial do Movemento Evaristo Martín Freire, acompañado do inspector provincial e procurador en Cortes Guillermo del Valle Ordieres, o vicepresidente da Deputación e conselleiro nacional do Movemento Rafael Salgado Torres, o subxefe provincial do Movemento José Luis Amor e o secretario local do Movemento Salvador Sanz.

  Todos eles chegaron pola tarde a Ordes onde foron recibidos polo alcalde Juan Liñares Castro á fronte da corporación e outras personalidades. Primeiro dirixíronse ás escolas de Guindibóo e Merelle que lles mostrou en detalle o seu arquitecto Antonio Vicens Moltó (quen tamén creou o desaparecido mercado de Monelos na Coruña). A continuación marcharon á parroquia de Parada onde foi inaugurada a escola e as vivendas dos mestres. Tamén foron inaugurados un lavadoiro no Mesón do Vento, o recolocado pilón da Alameda e outro lavadoiro e fonte en Sar.

  A comitiva viaxou logo a Bembibre, capital de Val do Dubra (entón aínda chamado Buján). Alí foron recibidos polo alcalde Salvador Arnego Nieto e inauguraron a flamante casa consistorial, un novo grupo escolar, dous lavadoiros en Portomouro (Cernadas e Entrepontes) e outro en San Román (Carreira).

 

  No mes de xuño tivo lugar na igrexa de Santa María, o enlace de Ana María del Río Sánchez, 5ª dos 6 fillos de Antonio del Río Castro, co xoven inspector veterinario de Santiago  Manuel Pedreira Vázquez. Os padriños foron a irmá do noivo Pilar Pedreira e o orgulloso pai da noiva. Portaban as arras e os aneis as "encantadoras nenas" Mari Pili Vázquez Pedreira e Mª Luisa del Río Liñares, sobriñas dos noivos.

  Oficiou a cerimonia don Manuel Calvete Fernández, párroco de Castenda e amigo dos noivos aos que dedicou unha "sentida plática". A noiva vestía traxe de brocado de algodón e veo de tul ilusión. O noivo ía de rigorosa etiqueta.

  Representou á lei Manuel Astray Rivas e asinaron como testemuñas Manuel Pedreira Moar, Ignacio de la Iglesia, Marcelino Pedreira, Joaquín Moyano Ruibal, Emilio Roade, Joaquín Ruibal Sanjurjo, Agustín Vázquez, Antonio Seoane Mosquera, Juan Chas Vázquez, Federico Ventura, Jaime Blanco Casanova, Federico García, Manuel del Río Castro, Antonio, Emilio e Manuel del Río Sánchez, Fernando Concheiro García e Ramón Ríos.

 O matrimonio acabouse establecendo na Coruña e tivo 3 fillos: Manuel, Anabel e Nuria. Manuel Pedreira morrería en 1995 aos 67 anos de idade.

 

 En agosto tamén na igrexa de Santa María houbo outra voda rechamante: Mª José Castro Pardo, filla do propietario dun taller mecánico, Pedro Castro del Río, e da falecida Emilia Pardo (m.1938) casou con Miguel García Morales. Foron os padriños a tía da noiva Ramona Pardo Villaverde (que fora quen a criara como unha nai) e o seu primo Manuel Verea Villaverde, capitán da Garda Civil. Oficiou o párroco don José Fernández Fuentes.

  A noiva lucía precioso traxe de raso natural, veo de tul e tocado de flores. Portaba as arras e os aneis o neno José Luis del Río Pardo (2º fillo de Elvira Pardo e curmán da noiva). Representou á lei Ignacio Castro e asinaron como testemuñas José Daporta González, Ramón Figueroa Lebrón, Manuel Pardo Villaverde, Manuel Verea Segade, José Bello Remeseiro, Elías Herrero, Antonio del Río Rial e Leandro Buján.

  Os numerosos invitados foron obsequiados cunha cea fría. Os novos esposos saíron en lúa de mel por varias cidades.

  Ignoro como lle foi ao matrimonio, pero ela acabou vivindo nos USA.

 

* Aínda que non saíron na prensa houbo nese ano 1959 moitas vodas de personaxes moi coñecidos: Venancio Calvo Abeijón casou con Marina Lamas García, Alejandro Ferreiro Janito con Mª Esther Costa Alfonsín, o taxista Manuel Hervés Parada (1934-2007) con Teresa Álvarez da "Casa das medias", José González con Teresa Marcos e o construtor Manuel Prado Moure (1934-2011) con Asunción Estrella Pena Bermúdez.

 

  As festas patronais de agosto mereceron un par de páxinas no xornal La Noche pero curiosamente esqueceron poñer o programa, así que non podo dicir que orquestra tocou, aínda que supoño que seguiu vindo a Banda de Arca que por eses tempos era infaltable.

  A comisión volvía a estar composta polo alcalde Juan Liñares Castro como presidente e como vogais os concelleiros Segismundo Viqueira Ramos, Viriato Lamas Gutiérrez e Manuel Regos Viqueira.

  Na habitual entrevista co alcalde este tivo que recoñecer que moitos proxectos como abrir a Rúa República Arxentina ou os postos da feira non puideran ser levados a cabo porque fallou un préstamo que tiñan concertado co Banco de Crédito Local. Si foron inauguradas, ademais da escola de Parada, outras catro en Merelle, Guindibóo, Carballedo e Mercurín, e estaba a piques de ser rematada unha máis en Fosado. Estaban iniciadas as obras do matadoiro municipal (medio millón de pesetas de orzamento!) e do edificio do Frente de Juventudes a carón da Alameda para o que o Concello aportaba 100.000 pesetas. Igualmente comezou o asfaltado da estrada á estación da Pontraga.

  Tamén había un artigo de Máximo Sar onde invitaba aos automobilistas a parar para degustar a suculenta gastronomía local. Concluía así: "Y Órdenes sabe lo que hace: ataca por vía digestiva".

  As festas resultaron algo accidentadas pois o día 15 pola mañá, debido a unha fenda quedou en silencio a campá grande da igrexa e pola noite unha bomba de pirotecnia fixo explosión nun palleiro, aínda que a rápida intervención dos veciños impediu que o lume se estendese e afectara a un forno que estaba próximo.