A igrexa de San Xian e o cemiterio parroquial
da parroquia de Poulo están no lugar do Outeiro, case ao pé do Camiño Inglés, preto da casa
rural de Antón Veiras e da antiga reitoral, hoxe albergue de peregrinos.
É un templo de planta case rectangular, cunha
fachada duns 7 metros
de anchura, mentres a absida é medio metro máis estreita. Dado que a súa
lonxitude total chega aos 18
metros, ten arredor de 120
metros cadrados, sendo así esta igrexa a segunda máis
pequena do concello, só superada pola de Lesta (de feito, a capela da Mercé na Calle é máis grande).
O seu aspecto actual data de principios do
século XX, cando foi reformada a instancias do párroco José María Barreiro García (1878-1972),
aínda que elementos como a cruz cumial da ábsida ou o arco do interior ofrecen
indicios dunha orixe moi anterior.
Os muros da parte dianteira son de cachotería
revocada e pintada de cor branca. Na ábsida a parte máis baixa está feita de
perpiaños e a superior de cachotería. A cuberta é a dúas augas con tella do
país. A fachada é moi sinxela con porta e fiestra rectangulares e unha placa
entre as dúas na que se pode ler: "Se
reedificó siendo cura párroco don José Mª Barreiro García. Año 1927". Tamén
hai outra máis moderna en recordo do párroco don Manuel Otero Rodríguez. A pesar do pequeno tamaño da igrexa, a espadana ten tres campás, caso único en todo o concello.
Como
temos dito, o elemento máis destacado (e fácil de pasar desapercibido) é unha
preciosa cruz cumial, presumiblemente moi antiga e que nos recorda a outras que
hai en Irlanda e no Reino Unido.
No interior, pequeno e sinxelo, o que máis
chama a atención é o arco de acceso ao presbiterio que xa non é románico senón
lixeiramente apuntado, indicio de que pode datar da baixa Idade Media (séculos
XIV ou XV). Na súa base hai dúas columnas de fuste circular e con capiteis
parecidos pero non iguais.
A parede detrás do altar non ten un retablo
senón diversas figuras como unha virxe ou o inevitable San Roque. No centro
está San Xian con rica casaca e sostendo un falcón na man esquerda, por tanto
representa ao lendario nobre francés que matou aos seus pais, e a palma do martirio na outra man é un erro habitual, pertencendo a un santo
diferente (S. Xian de Antínoe ou S. Xian de Brioude). O bordo da parede está decorado con pinturas
de caras de anxos, que datan de 1959 segundo a inscrición que hai no lintel da
porta.
Na nave principal hai tamén unha escultura de
San Antonio de Padua no muro norte e outra dunha virxe no muro sur.
Para coñecer outros templos do concello preme en Igrexas e capelas de Ordes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario