Os galegos estamos afeitos a longos meses de
choivas que habitualmente son rapidamente absorbidas polo noso acedo chan. Pero
tampouco é raro que unha gran acumulación de precipitacións varios días
seguidos dificulten esa absorción e se produzan inundacións. Os máis vellos
lembran que lugares como Padrón ou Caldas saían a miúdo nos partes por este
motivo e, na nosa comarca, lugares como Sigüeiro sufrían unha ou máis enchentes
case todos os anos.
De feito no século XX houbo nove anos nos que
se produciron inundacións de bastante consideración (1927, 1951, 1957, 1962,
1977, 1978, 1987, 1989 e 1991). Unhas das maiores foron as de 1987.
Tres anos case exactos despois de padecer o Hortensia (3-4 de outubro de 1984),
Galicia volveu sufrir unha gran adversidade meteorolóxica: un dos maiores
temporais de choiva e vento combinados das últimas décadas.
Outubro
de 1987 xa estaba a ser un mes chuvioso, cousa nada rara, pero a partir do
martes 13 cumpriuse o dito "choveu sobre mollado". As choivas
fixéronse máis fortes e os dous días seguintes foron de carácter torrencial con
rexistros récord como os 218 litros por m2
no aeroporto de Lavacolla ou os 361
acumulados en Santiago entre os días 15 e 16. A iso engadíronse fortes ventos que
superaron os 100 km
por hora, chegando en momentos puntuais aos 120.
A acumulación de auga fixo que a maioría dos
ríos galegos, e especialmente o Tambre, Ulla e Umia baixaran completamente
desbordados, deste xeito producíronse as maiores inundacións que se lembraban
en Padrón onde tiveron que ser
evacuadas unhas 300 persoas cara a Santiago. Na provincia de Pontevedra, as
vilas de Caldas e Redondela sufriron tamén inundacións de consideración e
varias persoas foron evacuadas da primeira por unidades da Escola Militar de
Marín. Ao final o número de evacuados totales roldou os mil, non faltando a
típica escena dun matrimonio de anciáns que se negou se non levaban tamén con
eles a vaca.
Na cidade de Pontevedra o servizo de auga
potable quedou interrompido á unha da tarde debido ao desbordamento do río
Lérez que levou por diante a canalización da auga e a estación de bombeo.
En Ponte Maceira a auga case subiu 2 metros por enriba do
nivel de desbordamento.
A acción combinada da auga e do vento
provocou varios accidentes. O que deixou máis feridos produciuse na noite do
mércores cando descarrilou o Talgo Madrid-A Coruña nas proximidades de Santiago
de Compostela. O maquinista resultou ferido de gravidade e 11 pasaxeiros
tiveron lesións leves. Peor o levou o pescador Antonio Sánchez Otero que
desapareceu na Ría de Pontevedra.
As
comunicacións víronse moi afectadas. O xoves
15 estiveron pechados os tres aeroportos galegos e numerosas estradas da
Coruña, Pontevedra e Lugo permaneceron cortadas polas riadas de auga,
desprendementos de terra e caídas de árbores. Loxicamente a nacional 550 sufriu
cortes en Padrón, Caldas e Redondela. O mesmo lle sucedeu á vía férrea
Santiago-Vigo tamén interrompida nestes tres lugares, mentres a de Madrid-A
Coruña estivo cortada á altura de Santiago. As clases, por suposto, foron
suspendidas en toda Galicia.
E Ordes?
A nosa comarca tamén sufriu o temporal. As
riadas e a caída de árbores dificultaron o tránsito en gran parte dos
concellos. Sigüeiro (Oroso) foi como era costume a vila máis afectada. A Casa
Consistorial quedou asolagada e tiveron que ser evacuados algúns veciños
residentes nas proximidades do río Tambre. Tamén en Oroso, no lugar da Igrexa, caeu
o teito dunha escola que afortunadamente non estaba ocupada.
Case toda a comarca de Ordes quedou sen luz desde
a unha da noite do día 14 e prolongouse esta situación todo o día 15.
No concello de Ordes houbo derrubamentos de
muros, chemineas, persianas, tellas e árbores. Un veciño perdeu dúas vacas que
resultaron electrocutadas ao producirse un curtocircuíto. As augas do río Mercurín
(ou Mirón), canalizado na vila, chegaron aos bordos o que puxo dos nervios aos
residentes na zona. A ponte Guindibó, estivo pouco transitable, aínda que non
se asolagou ningunha casa das proximidades do río.
En Tordoia estiveron cortadas varias estradas
pola caída de árbores e desbordamento do río Pontepedra.
O día 17 a situación estabilizouse pero só Frades
podía considerarse en condicións normais. Gran parte do concello de Cerceda
continuaba sen electricidade e os outros cinco concellos sen servizo
telefónico.