Carnívoros e ungulados

  Hai 12 especies da orde dos carnívoros na nosa comarca. Son en xeral moi discretos e de difícil observación.

  O mítico lobo -ou lobo gris- é o depredador de maior tamaño (se non contamos ao home, claro) da nosa comarca. Animal intelixente e adaptable, o seu número non é moi alto: hai poucos anos supoñíanse menos de 700 exemplares en toda Galicia, dos que hai algúns na comarca, nas zonas máis despoboadas e gandeiras. No centro, preto da vila de Ordes, os últimos avistamentos datan dos anos 70 do século pasado.

  Ás veces pode ser confundido con cans asilvestrados que tamén atacan ao gando.

  O raposo en cambio é numeroso. É outro animal sumamente intelixente e oportunista que busca optimizar recursos, así achégase a miúdo ás aldeas onde as aves de curral poden chegar a ser o 50 % da súa dieta. Tampouco lle dan noxo os animais mortos, calquera tipo de pequena presa ou mesmo vexetais (8 %).

  O gato bravo e a xeneta comparten hábitos forestais pero nada máis. Mentres o gato bravo prefere coellos e non se achega para nada ás zonas habitadas polo home, a xeneta consume preferentemente ratos e non rexeita aproximarse ás aldeas sobre todo en inverno. Ningunha das dúas especies é abundante pero está máis ameazado o gato bravo porque se cruza con gatos domésticos asilvestrados e a especie vólvese cada vez menos corpulenta e fera.

   Os outros carnívoros son mustélidos (animais similares á donicela -mustela en latín-), depredadores moi exitosos que abarcan case todos os hábitats posibles: 

  As especies de hábitos acuáticos son a nutria e o visón americano, mamífero alleo introducido a partir de exemplares escapados de granxas de cría. Os restantes son de hábitos terrestres aínda que o furón tamén ten querencia por zonas húmidas preto dos ríos, con canles de rego. O armiño prefire os lugares máis altos e fríos, a marta os bosques, o teixugo (que antes era considerado un manxar) os montes máis pedregosos, a garduña o campo aberto e a temida donicela é a que máis se aproxima ás zonas habitadas polo home.

  Os únicos ungulados localizados na nosa comarca son o xabaril e o corzo. O primeiro está aumentando considerablemente en número e non dubida en achegarse e dar paseos nocturnos mesmo polos arrabaldos de vilas e cidades. Causan grandes danos ás colleitas e son perigosos porque cruzan sen control pistas e estradas.

  O corzo tamén está aumentando a súa poboación, aínda que na nosa zona o seu número segue sendo escaso.

lobo	(Canis lupus)	lobo
raposo	(Vulpes vulpes)	zorro
gato bravo	(Felis silvestris)	gato montés
xeneta	(Genetta genetta)	gineta
armiño	(Mustela erminea)	armiño
donicela, denociña	(Mustela nivalis)	comadreja
visón americano	(Neovison vison)	visón americano
furón bravo	(Mustela putorius)	turón
marta	(Martes martes)	marta
garduña, marturaña	(Martes foina)	garduña
lontra	(Lutra lutra)	nutria
teixugo, porco teixo	(Meles meles)	tejón
xabaril	(Sus scrofa)	jabalí
corzo	(Capreolus capreolus)	corzo