José Manuel estudou Dereito na USC e licenciouse
en 1961. Dou anos máis tarde, en 1963, lograría o título de Graduado social, e
en 1966 imitaría ao seu pai e sería Secretario de Administración Local de
Primera Categoría.
Comezou exercendo como secretario interino no
Concello de Teo, onde xa logrou a praza en propiedade, pero en 1968 veu a Ordes onde tiña lazos
familiares*.
Casou
con Regina
González Palacios, filla de José González Bartolomé, destinado na
Capitanía da Coruña. Regina foi profesora de Educación Física na entón chamada
Escola Universitaria de Formación do Profesorado de EXB de Santiago. Con ela viviría
na Praza de Vigo en Santiago e con ela tería catro fillos: María Regina (que a
familia chamaba agarimosamente Mariquiña), José,
Jesús e Luis Piñeiro González.
Como xa dixemos José
Manuel Piñeiro foi secretario do Concello de Ordes e da Mancomunidade
Voluntaria de Municipios da Comarca de Ordes. Tamén rematou sendo secretario
(por acumulación) dos concellos de Padrón, Val do Dubra e Melide.
Paralelamente fundou o seu bufete
"Piñeiro Abogados".
Coa morte de Franco chegou a Transición e
formou parte do Partido Gallego
Independiente, de orientación socialdemócrata, cuxo secretario xeral era
Perfecto Yebra Martul-Ortega, e no que el cocuparía o cargo de tesoureiro. O
partido integrouse na UCD, a coalición centrista que comandaba o presidente
Adolfo Suárez. Ocupando o 7º posto pola provincia da Coruña logrou ser elixido deputado a Cortes nas eleccións de xuño
de 1977 (grazas ao abandono dun compañeiro, pois a UCD acadou 6 deputados). Era
a Lexislatura constituínte que só durou dous anos (1977-1979). Volvería a ser
elixido nas eleccións de marzo de 1979 nas Cortes da primeira lexislatura (1979-1982).
Ese ano de 1979 tamén foi conselleiro da Xunta preautonómica (de xaneiro a
maio) e membro da comisión de transferencias Xunta-Deputacións.
As eleccións de 1982 significarían o seu
retiro da pólitica pois a UCD só acadou un solitario escano pola Coruña.
José Manuel Piñeiro morreu o 1 de xuño de 2021 aos 83 anos de idade e esta
soterrado no cemiterio parroquial de San Vicente de Niveiro no Val do Dubra.
|
O seu tempo en Ordes, non obstante,
presenta máis sombras que luces.
Comezou o seu traballo de secretario na
época franquista, sendo alcalde Antonio Concheiro, época de "ordeno e mando". Cando chegou a
democracia, moitos queixáronse de que, a pesar do seu centrismo en política,
os asuntos municipais seguíaos levando como na época dictatorial e tomaba
parte en decisións que debían estar fóra da súa competencia. En 1977 tivo un
conflito cos veciños do Mesón do Vento porque apoiaba a centralización
escolar na vila de Ordes.
Outra cousa que se lle achacaba era dedicar
tempo e recursos municipais ao seu traballo de avogado. Ademais algún dos
casos que defendeu, especialmente en
1992 o do ex-alcalde de Cerceda Jesús Orgeira Muiño Penzo,
non se vían demasiado éticos.
Cando
o alcalde foi Teodosio Martino, a oposición alegou que Piñeiro se aproveitaba
da falta de experiencia deste e era realmente el quen mandaba no concello. As peticións de información á que tiña dereito a
oposición eran sistematicamente ignoradas.
Por todo isto a súa marcha do concello
trouxo alivio e bastante alegría a moita xente.
|
* O seu tío materno Juan Amigo Iglesias (1896-1967), tamén
avogado, viviu en Alfonso Senra onde agora está o edificio de 10 pisos. Tivo 7 fillos, criados en Ordes, pero os dous maiores
foron vivir a Sigüeiro e as fillas a Santiago.
No hay comentarios:
Publicar un comentario