Fútbol en 1954 e 1955

  1953 foi un ano espectacular para o fútbol en Ordes. Non só iniciou o equipo a súa primeira competición totalmente oficial na Rexional Serie A, senón que rematou o ano imbatido.

  1954 comezou igualmente ben. O Órdenes (habitualmente Milucho, Janito, Nando, Vila, Astray, Cuca, Félix, del Río, Mauriz, Merrellas e Moncho) sería quen de gañarlle por 1-2 ao mesmo Fabril, que acabaría sendo o campión da categoría. A finais de xaneiro, despois de vencer ao Brigantium por 1-0 e ao Numancia  por 3-2, o Ordes ía en cabeza e era o único equipo imbatido. Pero en febreiro, coincidindo coa baixa de Merrellas, perdeu o primeiro partido en casa contra o Arenal de Santiago o domingo 21. A partir dese momento o equipo foi costa abaixo, chegando a perder en Ares por 8-0 contra o Numancia, e rematou ao final no 7º posto.

  O Fabril (campión) e o Brigantium competiron aquel ano polo ascenso a 3ª división co Zeltia de Porriño (campión da zona sur) e o Guardés, saíndo gañador o Fabril.

 

  Para o Ordes a decepción durou pouco, pois o 2 de maio comezou un novo torneo semi-oficial, a Copa Federación. O obxectivo deste torneo era que os clubes gañasen diñeiro e para logralo permitíanse ata tres incorporacións de xogadores alleos, normalmente figuras de categorías superiores, que puidesen atraer ao público. Competían polo sistema de copa a dobre partido. Os finalistas serían Ordes e Astano, pero este foi castigado nos despachos e substituído polo equipo ao que eliminara no campo: o Racing Villalbés.

  O Ordes empezou gañando a o Villalbés 2-0 en Vista alegre o 6 de xuño, pero o día 13 na visita á vila luguesa perdeu por 3-0, quedando por tanto subcampión. Xogaron polo Ordes naquel partido: Milucho, Astray, Irusquieta, Vila, del Río, Díez, Losada, Pepiño, Mauriz, Ledo e Losa.

 

  En setembro comezou a liga Rexional 54-55. Os 10 equipos competidores eran Astano e Esteiro de Ferrol, Numancia de Ares, Racing Villalbés, Eumesa de Pontedeume, Brigantium de Betanzos, Deportivo A da Coruña, Órdenes, Arenal de Santiago e Flavia de Padrón. O Ordes reforzouse con numerosos xogadores das canteiras coruñesa e compostelá. Do Deportivo Juvenil da Coruña trouxo ao porteiro Zamorita e ao defensa Modesto e do Arenal a Díaz, Lalinde, Capeáns, Pepiño e Losa.

  Novamente empezou coma un tiro. En novembro, despois dun polémico partido co Arenal en Santa Isabel que acabou gañando 1-2 e que se tivo que suspender a falta de 27 minutos para o seu final, ía en cabeza da clasificación seguido do Flavia e o Brigantium. En decembro xa foi superado polo Brigantium. En xaneiro de 1955 rematou a competición co Brigantium campión (31 puntos) e ascendendo á 3ª división, mentres o Ordes (28 puntos en 18 partidos) tivo que conformarse co 2º posto.

  En febreiro  fíxose cargo do equipo o adestrador Antonio Villar Chao, número un da súa promoción na Escola Rexional de preparadores, adestrador de categoría nacional e capitán do Deportivo moitos anos. Ese mesmo mes comezou un novo torneo semi-oficial onde participaban 8 equipos: Astano, Numancia, Eumesa, Racing Villalbés, Vivero, Deportivo A, Órdenes e Arenal. O equipo de Ordes estreou novos xogadores, o porteiro Lozano (traído do Caudal) e Alejo (ex-xogador do Lugo), pero esta vez non logrou quedar nos primeiros postos, sufrindo ademais unha dolorosa derrota (6-1) contra o Arenal en Santa Isabel. En xullo o adestrador Villar Chao deixou o club para pasar ao Juvenil da Coruña, sendo substituído por Neira. Pouco despois Concheiro contratou un novo porteiro procedente do club Marte, Luis Mangana, que xogara 15 partidos como titular do Juvenil en 3ª División.

  Ese ano o martes 16 de agosto xogaría nas festas patronais contra o mesmo Deportivo da Coruña -entón equipo de 1ª división-, partido que perdeu por 3-1. Neira, o flamante adestrador, presentou o seguinte equipo: Mangana, Ponte, Modesto, Janito, Mena, David, Tonete, Pepiño, Casteleiro, Chas e Losa. O máis destacado foi o central Modesto.

  A colaboración co equipo coruñés era tan estreita nesa época que ata veu adestrar a Vista Alegre un par de semanas.

 

 

  O 4 de setembro comezou a liga Rexional 55-56. Esta vez eran 11 os competidores: Ribadeo, Vivero, Astano de Ferrol, Numancia de Ares, Racing Villalbés, Eumesa de Pontedeume, Órdenes, Santiago (que baixara da 3º División), Arenal de Santiago, Noya e Flavia de Padrón. O Ordes debutou en Vista Alegre contra o Ribadeo ao que gaño 1-0. Perdeu logo co Arenal en Santiago e foi superado polo Eumesa na clasificación, pero a continuación encadeou moitas vitorias seguidas coas que acadou en outubro o 1º posto. En decembro tivo un gran partido contra o Santiago que gañou por 5-1. Xogaron: Mangana, Ponte, Carlos, Boedo, Salgado, Chas, Chines, Mena, Liche, Marzoa e Platos.

 Xa non abandonaría o 1º posto no que quedaba de liga, proclamandose campión en xaneiro de 1956 e acadando logo o soñado ascenso á 3ª división.

  Neses tempos na vila de Ordes había apenas 2.000 habitantes pero o equipo tiña un enorme apoio popular. As taquillas promedio do club eran de 2.000 pesetas aínda que se superaban estas cifras cando viñan os equipos de Santiago ou o Brigantium.