Hai escépticos -entre os que me conto- que
pensan que sempre houbo temporais en Galicia e que isto de poñerlles nome,
utilizar palabras como "río atmosférico" ou "cicloxénese
explosiva" responde un pouco á necesidade de encher moitas horas de
programación televisiva.
Pero os expertos -que son os que saben disto-
afirman que a frecuencia, a intensidade e os danos provocados por este tipo de
borrascas están a aumentar. Igualmente as alternancias do tempo son cada vez
máis bruscas cambiando as temperaturas ata 10º dun día para outro ou pasando de
días secos a tremendos chuvieros en cuestión de horas (como sucedeu coa
borrasca Ana en novembro de 2018).
Desde a visita de Klaus
(ano 2009) a lista de ciclóns explosivos é moi extensa. Os temporais máis fortes,
especialmente no sur de Galicia, foron Dirk (Nadal de 2013), no que o vento chegou aos 190 km/h, e Kurt (febreiro de 2017), no que alcanzou os 150 Km/h en puntos de
Pontevedra e ata 182 na montaña de Ourense. Pero para a comarca de Ordes o peor
temporal desde Klaus foi o do 14 de
novembro de 2019.
Paradoxalmente non houbo avisos de alarma
para a nosa zona nin suspensión de actividades ao aire libre. Nin sequera se
publicitou o nome, que logo saberáise que era Cecilia. Así que a virulencia do
temporal deixou a todos abraiados. Houbo uns ventos moi fortes -probablemente
unha especie de tornado- que causou grandes danos nun corredor que ía desde
Cerceda ata a parroquia de Barbeiros.
En Cerceda o vento levou por diante, ademais
de tellados de vivendas e pendellos, parte das estruturas e outros elementos de
varias naves industriais do polígono. En Ordes os puntos con maiores danos
foron Pepín (Mercurín), Lavandeira, A Senra, A
Calle, O Piñeiro (Poulo), e O Pino (Barbeiros).
Xunto cos tellados e os coches que se
atopaban baixo estes cubertos, as outras prexudicadas foron as liñas eléctricas
e telefónicas por mor das moitas árbores caídas. Só en Ordes uns 7.000 usuarios estiveron sen servizo eléctrico varias
horas.
A anécdota da xornada tivo lugar na Senra
(Poulo), na casa de Rafael Gil Veiras, onde a forza do tornado tirou parte do
tellado, do alpendre do coche, un hórreo, un muro e ... levou polo aire a
caseta do can con el dentro. A caseta e o depósito de auga da casa apareceron a
200 metros
pero do can non había nin rastro. Non
volvería ata ás 3 da mañá cando o susto xa lle tiña pasado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario