Capela do Socorro

 

  Na parroquia de Vilamaior, no medio dun fermoso contorno* e bordeada polo río Buxán, podemos admirar esta atípica ermida rural de bastante antigüidade, aínda que foi restaurada na primeira década deste século.

  É un edificio de planta rectangular cun pequeno anexo na súa parte oeste e con tellado a tres augas. Os muros, grosos e altos, están feitos de cachotería sen revocar. A súa sorprendente altura de ata 4 metros parece froito dalgunha recente reforma xa que orixinalmente deberon ser máis baixos.

  Para ser unha ermida é bastante grande. Os seus 15 metros de lonxitude e algo máis de 5 de anchura xunto co anexo, fan que ocupe uns 100 metros cadrados, aínda que máis de 20 corresponden a zona non pechada do soportal. 

 

 

  Precisamente no soportal están os elementos máis interesantes: un par de grosas columnas feitas de cachotería na súa parte leste, mentres no oeste o muro prolóngase pero cunha abertura que ten un arco de medio punto. Unha balaustrada de madeira decora e dalle un toque de distinción a todo o conxunto.

  O interior é moi austero coa pedra sen revocar e incongruentes baldosas de cor parda. Hai un sinxelo retablo neoclásico ao fondo, pero o punto de atención é, sobre unha peaña na esquina esquerda, unha colorida imaxe da Virxe do Socorro entre un demo e un anxo. Esperta moita devoción na parroquia e na súa honra celébrase unha festa o fin de semana máis próximo ao día 8 de setembro.

 

* Contorno limpado e arranxado pola asociación cultural "Seixo branco" de Vilamaior no ano 2007.

  Para coñecer outros templos do concello preme en Igrexas e capelas de Ordes.