Ramón García Francos

   Ramón García naceu na parroquia de Olas (Mesía) no ano 1937. Os seus pais eran Andrés García Sánchez e María Francos Rodríguez (1912-1992), matrimonio que tivo 7 fillos: José, Ramón, Emilio, Pilar, Aurelio, Jesusa e María del Carmen García Francos.

  Ramón casou con María Gómez Mosquera, a maior dos tres fillos de Manuel Gómez Sánchez e Manuela Mosquera Uzal. O matrimonio tería dous varóns: Manuel e Sabino García Gómez. 

  

  Como tantos outros homes da Galicia rural Ramón emigrou, no seu caso á capital de Francia, Paris, no ano 1965. Alí estivo durante 11 anos e aprendeu o oficio de carpinteiro.

   Retornou a Galicia en 1976 e montou xunto á súa muller un pequeno taller a carón da súa casa en Campo (parroquia de Mesía) de apenas 90 metros cadrados. Comezou a facer traballos e reformas sobre todo na área da Coruña.

 

  Ata aquí era a historia tantas veces vista de emigración e retorno para montar un negocio co que vivir sen apertos ata a xubilación. Pero o seu destino cambiou a principios dos anos 80 cando estaba reformando un hotel coruñés. Comentáronlle que había un home que estaba buscando carpinteiros para montar varias tendas de moda. Aquel home era Amancio Ortega, o xefe de Inditex, e Ramón García foi quen aceptou aquel encargo.

  Da poderosa man de Inditex a pequena carpintería de Ramón foi medrando e aquel primeiro anexo rematou por converterse nunha gran factoría de 8.000 metros cadrados que acolle as diversas seccións de fabricación.

  Despois de facerse con Stradivarius en 1999, o grupo Inditex volveu a confiar en Ramón García. No ano 2004 recibiu máis encargos para abastecerse de traballos de carpintería e foi neste momento que naceu a 2ª empresa do grupo "M.C. Mesía SL".

  Neses anos, de 2003 a 2007, tamén foi membro  da Corporación Municipal de Mesía formando parte do grupo de goberno e colaborando a súa empresa economicamente cos clubs do concello e en xeral con todo tipo de eventos solidarios.

   No ano 2012, momento de crise económica, Ramón García anunciou que, sen abandonar Mesía, instalaríase tamén en Ordes, o que foi recibido como auga de maio no lugar. Efectivamente, pouco despois comezou a construción dunha nave de 22.000 metros cadrados que sería o seu centro loxístico.

 

  No ano 2018 a empresa inaugurou outra factoría no estado de Querétaro (México) desde onde atenden o mercado de América do Norte e do Sur. Alí traballaban 80 obreiros que, xunto aos 250 da comarca, sumaban un total de 330 empregados (hoxe xa son máis).

  A empresa diversificouse aínda que os seus principais clientes seguen estando dentro dos campos da moda e a hostalería. Nos últimos anos Manuel e Sabino García, que con 14 anos xa estaban axudando no taller, tomaron o mando, aínda que Ramón supervisou ata o último alento. 

  Gustáballe a gaita e a música de Los Satélites, visitar as plantas da compañía en Ordes e Mesía e ensinar aos visitantes algúns secretos do traballo de carpintería. Acostumaba rematar a visita con un «non sei como chegamos ata aquí» co que apenas lograba disimular o orgullo polo traballo dos seus dous fillos. 

 

  

  Morreu repentinamente o 25 de decembro de 2021 aos 84 anos de idade (curiosamente a súa nai tamén falecera polo nadal o 23 de decembro de 1992 en Olas). O seu enterro foi un dos máis concorridos da historia de Mesía.