sábado, 23 de octubre de 2021

Poemas de Pondal

 
O inmortal bardo de Ponteceso, Eduardo Pondal, famoso porque un dos seus poemas é a letra do himno galego, recollía a inspiración das terras de Bergantiños que eran a súa morada, pero tamén escribiu uns poucos poemas sobre a nosa comarca.
  "Indo polo camiño", datado en 1909, está dedicado a Santa Cruz de Montaos. No muro do adro e campo da festa da parroquia, por iniciativa dun concelleiro de Santa Cruz, unha placa na súa honra (colocada en maio do ano 2000) reproduce o poema.
  O outro, máis coñecido, está dedicado ao río Lengüelle, que Pondal chama "Langüelle".
 
 

INDO POLO CAMIÑO

Indo polo camiño

da Coruña a Santiago,

deixamos pola esquerda

Santa Cruz de Montaos.

Terra das longas gandras,

dos eidos alongados:

¡Oh, cánto a min me prace,

a gandra atravesando,

ver na súa pranura

Santa Cruz de Montaos!

Terra das altas uces,

terra dos toxos altos,

terra das vagas brétomas,

terra do bo fidalgo,

do señor de Mesía*,

nos tempos xa pasados,

que levara seu nome,

armonioso e preclaro.

¡Oh, cánto a min me prace,

a gandra atravesando,

ver na súa pranura

Santa Cruz de Montaos!

 

* Diego López de Montaos

 

RÍO LENGÜELLE

 

Rio Langüelle, rio Langüelle,

Ben se vé q' és da montaña;

Ou feo fillo das brétomas

E das uces desleiradas.

Cando te vexo de longe,

Atravesando nunha gandra,

Non sei se sinto suidades,

S' hé ó que sinto na alma;

Solo sei que estou de mais,

Donde me pôn mala cara,

Q'en montañés, cortesía,

Está por demais buscála.

 

  Ou aires de Troitosende,

Terra, donde m' eu criára;

Levad' esta filla vosa,

Levá d' esta terra estraña!

Os rios da miña terra,

Non tên á cara tan brava,

Nin parece qu' á ninguen

Neguen unha sede d' auga;

Nin teñen, en vez de frores,

Tan solamente uces altas.

C'o teu esquivo caraute,

E receosas miradas,

 

Pareces, Langüelle, un lobo,

Que, por non ver gente, escapa.

As tuas ribeiras son

Ben soas é ben escravas;

Donde no medio do vrán,

Só se vé pousada á garza.

 

Rio Langüelle, rio Langüelle,

Ben se vé que és da montaña;

Ou feo fillo das brétomas,

E das uces desleiradas!

No hay comentarios:

Publicar un comentario