O suicidio non é evidentemente unha das
maiores causas de morte (nada que ver os seus números absolutos cos do cancro
ou as enfermidades do corazón), pero si é rechamante e causa un gran impacto e
preocupación social.
En Galicia, lugar moi afectado, no ano 2015
as mortes por suicidio (318) dobraron ás causadas por accidentes de tráfico
(151).
Temos varias certezas:
- Hai unha diferenciación clara por sexos. 7 de cada
10 suicidas son homes.
- O illamento é un factor crave. Nas
cidades e vilas moi grandes hai menos suicidios, mentres nas aldeas ou lugares
de poboación dispersa é ao revés.
- Hai unha
relación directa co envellecemento
da poboación.
- O método
preferido en Galicia é aforcarse (máis do 50 % de casos), seguido do salto
desde un lugar elevado.
En
canto á súa distribución xeográfica, o MAPA de mortalidade, realizado con datos obtidos do Instituto
Nacional de Estadística (INE), a partir de 10 millóns de falecementos
entre 1989 e 2014, permítenos coñecela e, contra o que se puidese imaxinar, non
é en absoluto homoxénea.
O primeiro que destaca no mapa son dúas zonas
moi separadas entre si, unha no noroeste de España que inclúe Asturias e o
norte de Galicia, e outra totalmente ao sur no centro de Andalucia.
Precisamente Andalucía é a primeira
comunidade en números absolutos, (máis de 600 suicidios ao ano) debido á súa
gran poboación. As terras altas que se achan no medio das provincias de Córdoba,
Granada e Málaga son a zona que ten lugares cun índice de suicidios máis alto.
Villanueva de Algaidas en Málaga (+353)
e Iznájar en Córdoba (+302) están por diante doutros cinco municipios de
Málaga, Granada e Jaén que superan o +200 (o triplo da media española).
Pola contra,
Madrid, a zona centro oeste de Extremadura e unha pequena área ao redor de Barcelona son
lugares con índice de suicidios inferior á media.
Asturias
é a comunidade con maior índice de suicidios (preto de 13 mortos por 100.000
habitantes), basicamente porque case todo o seu territorio é un lugar propicio.
Galicia é a segunda (con máis de 300
suicidas anuais, case 12 mortos por 100.000). A diferenza con Asturias é que a
distribución galega de falecementos é moi desigual.
Mentres case a totalidade da Coruña e a
metade norte de Lugo son zonas de alta densidade de suicidios, Pontevedra e
Ourense teñen números máis similares á media española. A Coruña é ademais a 4ª
provincia española en números absolutos e supón case a metade das cifras galegas.
A comarca
de Ordes é o centro dunha zona que inclúe varios concellos adxacentes cun
número altísmo de falecementos por esta causa. De feito Cerceda (+215) é o líder e Ordes
(+188) o segundo de toda Galicia.
No transcurso da
primeira Xornada de Prevención do Suicidio, Alberte Xavier Araúxo Vilar achegou
datos concretos de suicidios rexistrados na Partido xudicial -que non inclúe a
Cerceda e si ao Val do Dubra- entre o 2007 e o 2013. Neste período constatou
que 64 persoas (47 homes e 17 mulleres) puxeron fin á súa vida (uns 24 mortos
por 100.000 habitantes). A maior parte deste tipo de mortes -entre 35 e 60 anos
de idade- foron de homes, mentres que a medida que a poboación envellece case
igualan a proporción os dous sexos.
A QUE SE
DEBE ISTO?
O primeiro que hai que descartar é o clima. O
feito de que a serra andaluza con clima mediterráneo lidere esta triste clasificación por enriba de Galicia-Asturias de
clima oceánico indícanos que o suicidio non é culpa do
frío ou da choiva.
O despoboamento por emigración é unha posible
causa. Algúns expertos sosteñen que iso provoca que quede a poboación máis
envellecida e por tanto a máis enferma. Julio Bobes, catedrático de Psiquiatría
da Universidade de Oviedo, explica que quedan o que chaman "bolsas suicidóxenas",
é dicir, persoas enfermas (tamén mentalmente) con maior risco de cometer
suicidio.
Que
pasa entón con Extremadura? Por que ten menos suicidios que a media? É posible
que a súa forma de vida en grandes vilas neutralice os efectos da emigración.
Pero, de novo, que pasa con Ourense ou o sur de Lugo? Por que hai esa diferenza
co norte?
A miña teoría é que funciona o efecto
contaxio. É ben sabido que é máis probable o suicidio dunha persoa se antes se suicidou
algún familiar ou veciño próximo. Isto provoca o que chamariamos unha
"cultura do suicidio" que é visto en determinadas zonas como algo
bastante habitual, un recurso máis ao que acudir, e non como algo
extraordinario e ao que practicamente non se recorre nunca como noutros lugares.
No hay comentarios:
Publicar un comentario