Como non podía ser menos, Ordes gozou (ou
padeceu) de numerosas festas no ano 1923 ademais das patronais e das do Recreo.
En xaneiro celebrouse a de San Xian de Poulo
con misa solemne, procesión e baile campestre. O cura don José Mª Barreiro García aproveitou
para ensinar aos visitantes as obras que estaba facendo na reitoral.
O Entroido tivo como era costume animación
nas rúas e un baile de alta sociedade no Salón onde destacaron as habituais
mozas de sempre: Pilar Astray, Carmen del Río Barros, Teresa e Sara García,
Milagros Troche, Rosita Trasmonte, Pilar Romero, Clotilde Stolle, Amalia Louro,
Maruja, Antonia e Concha Amigo, Asunción Concheiro, Maruja e Pepita Amor,
Ángeles e Maruja Rapela, Isabel e Sara del Río, Carmen Mariño ...
En marzo a procesión do Venres Santo
presidida polo alcalde Manuel García Bermúdez acolleu moita xente.
Conducía o Santo Calvario o banqueiro e empresario Juan Liñares acompañado do
fiscal Ramón
Astray Mato e o secretario xudicial José Sánchez Somoza. Non faltaba
por suposto a Garda Civil ao mando do comandante do posto Donato Revilla. Houbo
iluminación en moitas das casas do percorrido, destacando a do farmacéutico Manuel Alvarez
Valdés que contou xa con bombillas de luz eléctrica.
En maio tivo lugar a festividade que as
Fillas de María dedicaban á Virxe. Predicou o Padre Cuadrado. Na misa cantou o
coro (composto por Encarnación Barrasa Gutiérrez -irmá do notario de Frades-,
Rita Castro Bao, Carmen Barreiro, Sara Rivas,
María Amor, Aurora Castro,
Pilar Romero, Leonor Franqueira, Rosita Trasmonte Platas e Amalia Louro)
dirixido polo sacerdote de Marzoa, D. Manuel Linares, que tocaba tamén o
armonium. Pola tarde houbo o ofrecemento á Virxe da flor de pureza polas "anxelicais"
nenas Lolita del Río Barros (que recitou un poema), Juanita Louro, Jesusa
Amado, Clotilde Viqueira e Pilar Linares, que foran preparadas por Carmen del Río
Barros (filla do mestre don
Nicolás). Logo da entrega da vela, houbo o sermón do párroco don Nemesio Morgade
e unha despedida final de Encarnación Barrasa.
En xullo celebrouse a festividade do Sagrado
Corazón de Xesús e predicou na igrexa o franciscano padre Nilo. Cantou o coro
(composto nesta ocasión por Julia e Carmen Pol, Carmen del Río, Carmen
Barreiro, Sara Rivas, Maruja, Pepita e Maura Amor, Rita e Aurora Castro, Pilar
Romero e Rosita Trasmonte Platas). Pola tarde houbo a procesión, conducindo o
estandarte o notario José García Álvarez acompañado de Joaquín Varela
Tojo e o mestre Nicolás del Río Castelo.
En Santa Cruz de Montaos, a festividade do
Carme foi custeada por Manuel Bao (que tiña unha "tablajería" -carnicería- en Ordes). Non reparou en
gastos e trouxo a reputada Banda de Arca ademais de moitos fogos artificiais.
En Parada a festa do Carme foi inaugurada
polo propietario da Casa Grande Balbino del Valle González* que ademais custeara a imaxe da
Virxe, construída no obradoiro do escultor santiagués José Rivas Rodríguez. A omnipresente Banda de Arca foi a que puxo
música ao evento.
En setembro, ademais das festas do Recreo,
tiveron lugar dúas festas en Poulo. A primeira na que tocou a banda de Abellá
foi custeada polo veciño da Calle Domingo Figueira que levou o estandarte na
procesión, acompañado dos nenos Laureano e Ricardo Varela e da súa pequena irmá
Conchita portando nunha bandexa flores diante da Virxe. Tamén houbo un festín
na casa do rico propietario Laureano Varela Ferreiro (a muller deste, María Felisa
Uzal, era a camareira da Virxe). O acomodado labrador de Lavandeira
de Abaixo Pedro
Gómez Soneira quedou encargado da festa do seguinte ano.
A festa do día 24 foi custeada polo veciño de
Santiago Ramón Suárez e trouxo para a ocasión a Banda de Arca.
E en outubro houbo un novenario de misas en
honra da Virxe de Lourdes custeado polo propietario do Pazo do Peñasco e
avogado de Santiago Joaquín Varela Tojo.
|
* Balbino del Valle González
(m.1958) de Carraltravesa, parroquia de Sabadelle (Chantada), casou en 1914
con Carmen Vázquez Mariño coa que tivo 11 fillos, un deles, José del Valle Vázquez, foi alcalde de Santiago, procurador en Cortes e
gobernador civil de Lugo. Balbino del Valle tiña 9 lugares con caseiros en
Parada. A Casa Grande foi herdada polo seu fillo Francisco e hoxe é
propiedade da súa viúva que a visita coas dúas fillas do matrimonio. Nese ano
1923 Balbino tamén cedeu gratis os terreos para a construción da estrada con
destino a Trazo. Igualmente a Escola de Parada (inaugurada no ano 1959)
construíuse en terreos cedidos por el.
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario