O inverno de 1962-63 foi un dos máis crus que
Europa vira nunca. Unha onda de frío procedente de Siberia azoutou todo o
continente, aínda que loxicamente as noticias que chegaban a España eran dos
países próximos, especialmente dun conxelado RU, e non dos que entón a prensa chamaba "Telón de acero". Segundo os xornais da época era o peor inverno
en 100 anos e a principios de febreiro xa ocasionara máis de 1.400 mortos.
En España, aínda que as zonas altas xa estivesen
brancas, a nai de todas as nevadas chegou o 2 de febreiro. Na cidade de Madrid,
despois de 3 días de neve e xeadas, chegou a marcar o termómetro 10ºC baixo cero e o espesor da
neve superou os 15
centímetros, permanecendo varios días sen poder ser
retirada. Non é estraño porque tamén se deixou ver en zonas tan pouco habituais
como o litoral catalán. En Lleida no Lago Gento chegáronse a rexistrar 20ºC baixo cero e en Tarragona
foi a maior nevada de todo o século XX.
En Galicia, ademais das montañas de Lugo e
Ourense, nevou en todas partes. Se na meridional e costeira cidade de Vigo caeu
neve durante 3 horas e media, imaxinade a que puido caer na Coruña ou en
Santiago. As comunicacións quedaron moi seriamente afectadas nas provincias
orientais. Nas occidentais o tráfico viuse retardado pero mantívose, aínda que en
zonas da estrada de Noia a Santiago, na comarca de Santa Comba ou na temible
costa de Herves os autobuses non eran capaces de pasar (aínda que si os coches
particulares).
Ordes
tamén foi cuberto polo belo manto branco que tardou varios días en desaparecer,
especialmente no Mesón do Vento. Houbo que lamentar un choque de vehículos pero
sen danos persoais. Por certo que non estou seguro que a icónica foto de
Riveira que ilustra este artigo sexa a desa nevada do 63, pero aí queda polo
bonita que é. Nela podemos apreciar a casa de Carril, o antigo Nogallás, o xa
desaparecido edificio do Frente de
Juventudes, a Alameda, a Casa do concello e o antigo campo da feira, hoxe
Parques municipais.
No hay comentarios:
Publicar un comentario