O pronunciamento de Porlier

 En 1814 gobernaba con man de ferro o absolutista Fernando VII. O Mariscal de Campo Juan Díaz Porlier, militar liberal de 27 anos casado con Josefa Queipo de Llano y Ruiz de Saravia, irmá do Conde de Toreno, ía cumprir unha condena de catro anos no castelo de S. Antón, suspendido de emprego e coa metade do soldo. Con todo concedéuselle un permiso ao alegar a necesidade de recuperase de certas doenzas e foi escoltado ata o balneario de Arteixo, onde o esperaba a súa esposa. Porlier fuxiu do balneario e escondeuse na aldea de Pastoriza, protexido por un adiñeirado liberal chamado Andrés Rojo del Cañizal.

  Durante un mes, Porlier planeou e preparou o pronunciamento. Na noite do 18 ao 19 de setembro de 1815, sobre a unha da madrugada, Porlier entrou na Coruña e procedeu á detención das autoridades, asumindo o mando da praza e proclamando a Constitución de 1812.

  O 21 de setembro, á fronte de varios corpos sublevados que sumaban 864 homes, dirixiuse a Santiago de Compostela con intención de que as autoridades e corpos militares alí acuartelados se unisen ao pronunciamento. Entre tanto, as tropas reunidas en Santiago polo arcebispo Rafael de Múzquiz y Aldunate e o xeneral Pesci avanzaron ata Sigüeiro baixo as ordes do xeneral don José Javier de Imaz y Altolaguirre, naquel momento comandante militar daquela praza.

  Nun descanso no camiño, no Mesón de Deus, ou de Viqueira como tamén se lle coñecía, mentres escribía á beira do lume, Porlier foi traizoado por un grupo de 39 sarxentos do 6º Rexemento de Mariña comprados por un axente infiltrado na columna. Os sarxentos mandados por Antonio Chacón logran tomalo prisioneiro xunto cos seus oficiais. As súas tropas, ao verse sen xefes, non ofreceron resistencia. A acción comezou cara ás 10 da noite e ás dúas e media da madrugada o sarxento 2º Juan Félix Chaves, da 1ª compañía de cazadores de mariña foi enviado cun aviso para o xeneral Imaz, no que se lle poñía ao corrente do acontecido.

  Nas primeiras horas do día 22 Porlier foi detido polo xuíz don Tomás Antonio de la Iglesia á fronte dun grupo de paisanos da xurisdición de Folgoso. Foi trasladado de novo á Coruña e é encerrado no Cárcere Real e o Capitán xeneral Felipe de Saint Marq procedeu a iniciar a causa xudicial. O 22 de setembro iniciáronse os interrogatorios e o 26 foi degradado e condenado á forca.

  Días despois, o 3 de outubro, morreu no patíbulo elevado no Campo da Leña (Praza de España) en Coruña. Unha estatua recórdao hoxe no lugar.

  O 17 de setembro de 2016 houbo en Ordes unha homenaxe á súa figura. No acto tamén houbo un apartado para a Costa da Morte xa que Porlier participou no combate naval de Fisterra en 1805. Falou deste tema o escritor de Ponte do Porto e colaborador de Adiante Galicia, Rafael Lema. Ademais, a cita contou tamén coa presenza do investigador naval Francisco Patricio Cortizo.

  A comitiva fixo un roteiro histórico ata o castro de Casal e o campo de Vilaverde onde acampou a columna libertaria. Houbo unha pequena recreación histórica con traxes de época e cabalería, e posteriormente varios escritores galegos, entre eles Lema, Cortizo e José Jacobo Ríos (escritor ordense, autor de "El inmenso mar de los olvidados"), trataron sobre a biografia do militar constitucionalista, para finalizar cun cantar de cego. O colofón aos actos foi unha cea conmemorativa no Mesón de Deus.